lyrics

FeyTH’s SMG avontuur

Oh wat was het toch hectisch allemaal. Ik was maandag nét terug in Enschede (ik zit daar op kamers) en, als echte nerd, ik doe m’n computer aan en check m’n mail: ik had kaartjes gewonnen voor de voorpremière van The Grudge waar Sarah Michelle Gellar ook aanwezig zou zijn!
Dit had ik dus echt niet verwacht. Ik deed gewoon mee, want ik had niets te verliezen he?
Maar dat ik ook nog zou winnen! Ik was door het dolle.

Toen kwam de realiteit dichterbij: ik zat in Enschede, was net terug, wist niet met wie ik zou moeten gaan en ook niet hoe. Ik zette het geheel toen maar even uit m’n hoofd. Om 17:00 uur ging ik langs een vriendin van me en ik vertelde het verhaal. Zij sprak me moed in en zei dat ik gewoon moest gaan omdat ik zo ontzettend fan ben. Dus ik riep: “Okay, maar dan moet ik nú online!” En jah, natuurlijk is er op zo’n moment niemand online, dus ik mijn favoriete forumvriendje Leroy (op het forum FanOfFaith) bellen. Ik vroeg aan hem of hij naar The Grudge ging en hij zei dat hij geen kaartje had en het uitverkocht was. Dus ik zei tegen hem dat ik er nog een over had en hij werd toen ook enthousiast. Ik heb vervolgens alleen maar gerend: moest naar huis, naar het station, en van station Amersfoort naar Leroy’s auto. Uiteindelijk vertrokken we vanuit Amersfoort rond 19:55 en ik had eindelijk wat mentale rust. Helaas duurde dat ook niet lang, want we konden het niet vinden en ik moest de kaartjes uiterlijk 20:45 ophalen. We hebben uiteindelijk iets van vier keer gevraagd waar de bioscoop was en na wat illegale U-turns en wat buslijnen verder, waren we er.

We waren nét op tijd, want Sarah was er zelf nog maar net. Maar ja, dan staan er nog wat gillende fans het hek te blokkeren, dus das ook vervelend. Leroy, lief als hij is, zei dat ik maar achter de kaartjes aan moest gaan en hij ging Sarah bewonderen en proberen foto’s te maken.
Hij heeft haar twee keer recht in haar gezicht gekeken: zijn dag was ook weer goed. Ikzelf ging achter de kaartjes aan, maar dat was ook nog een hele klus. Uiteindelijk werd ik naar de andere kant van het hek meegenomen, waar alleen de pers stond, en daar heb ik Sarah ook nog goed kunnen zien, dus ik was ook weer blij. Helaas waren zowel Leroy als ik niet in staat een handtekening te krijgen.

Een zeer belangrijke meneer (vond hij zelf, denk ik) nam ons mee naar boven zodat wij naar binnen konden, want de daadwerkelijke kaartjes kon hij niet meer vinden. Leroy en ik kwamen als laatste binnen en keken elkaar aan. Wij vonden het gehele publiek achterlijk. Ja, sorry, het is zo.
Want ie-der-een ging achterin zitten! En je wéét toch dat áls er nog meer gebeurt dan dit, dat dat dan vooraan gebeurt? Dus wij zaten op de tweede rij (de eerste rij was namelijk gereserveerd) en toen kwam Rick van Velthuysen die de film ging aankondigen en ook Sarah ging interviewen. Ja! Sarah was er! En Leroy en ik konden het fantastisch zien! Maar wat was Rick van Velthuysen erg zeg. Als je dan een Hollywood ster gaat interviewen, dan verdiep je je toch enigszins in haar carrière? Hij bleef maar doorgaan over Scream en I Know What You Did Last Summer.
En over zijn Engels begin ik maar niet. In het begin bleef Sarah nog beleefd, maar toen ze merkte dat het publiek die gozer ook helemaal niets vond, kwam ze los. Ze liep hem zo hard te dissen,
het was geweldig. Het was net cabaret, zo mooi. Leroy en ik kwamen niet meer bij, en Sarah steelde de show. Ze pakte op het laatst zelfs de microfoon uit de handen van de presentator en bedankte iedereen. Geweldig!

Daarna begon de film. Het is niet echt mijn film (een thriller met een vleugje horror), maar Leroy was verkocht. Na de film gaven wij (met nog wat andere mensen) een applaus in de hoop dat Sarah het hoorde, maar natuurlijk was zij al weg. We liepen de bioscoop uit, richting de auto, en toen zag ik op de deur posters van The Grudge hangen. Op ééntje stond “Vanavond Sarah Michelle Gellar” en dus trok ik automatisch de conclusie dat ze die niet meer konden gebruiken. Dus ik zei tegen Leroy en Edwin (we kwamen hem daar tegen en hij reed met ons mee terug) dat ik ging kijken of ik een poster kon snaaien. Volgens mij begrepen ze niet echt wat ik wilde doen, maar ik liep vastbesloten terug naar binnen. Daar was een security dude, dus ik vroeg het aan hem. Hij zei dat ik het maar aan het personeel moest vragen en dus deed ik dat. Die gozer zei: “tuurlijk, haal maar van de deur af”. Maar ik zei tegen hem dat hij maar moest meelopen, want ik was bang voor 20 security dudes die me in elkaar gingen meppen. Dus uiteindelijk heeft hij hem voor me eraf gehaald en toen vroeg ik of Leroy er ook een mocht. En dat mocht ook, dus Leroy ook blij.

De mensen die om ons heen stonden, keken verbaasd en vlogen direct naar die gozer omdat zij ook een poster wilden. Wij gingen maar naar de auto. Op de weg terug had Leroy nog wat buslijnen gepakt en andere no-no’s gemaakt, maar we waren uiteindelijk weer veilig thuis.

Al met al was het een geweldige dag. Ik ben heel blij dat ik toch gegaan ben en ik heb een smile op m’n gezicht die er de komende weken niet van af zal gaan. De vertolking van mijn obsessie stond gewoon voor me, en dat heb ik gewoon niet durven dromen. Nu weet ik het zeker: my obsession will always remain.

FeyTH

Voor foto’s, check: www.forumaddicts.nl/forum2/
Ga vervolgens naar Vampire World en check de volgende twee topics:
SMG in Almere and reporter FoF and Feyth at the scene
SMG komt naar Almere!